Ενάντια στην τοποθέτηση καμερών σε σχολεία του Δήμου Αθηναίων τάσσονται με κοινή τους ανακοίνωση σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων σχολείων της περιοχής του 7ου διαμερίσματος, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «δεν θέλουμε σχολεία – φυλακές με κάμερες και παιδιά που προαυλίζονται υπό παρακολούθηση».
Η δημοτική αρχή τοποθέτησε κάμερες σε σχολεία της περιοχής με την αιτιολόγηση πως έτσι θα προστατευτούν από εξωσχολικούς και παράλληλα θα ενισχυθεί η ασφάλεια. Ωστόσο, οι γονείς θέτουν βασικά ερωτήματα, όπως το αν τηρήθηκαν όλες οι απαραίτητες από τον νόμο ενέργειες. Ακόμη, προκρίνουν το γεγονός πως ο Δήμος ενώ δεν έχει ικανοποιήσει ακόμη σοβαρές ελλείψεις σε κτιριακό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό, βρήκε χρήματα για να τοποθετήσει κάμερες.
Ολόκληρη η ανακοίνωση των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του 104ου, του 107ου, του 17ου, του 16ου και του 40ου Δημοτικού Σχολείου Δ. Αθηναίων:
Έκπληξη και συναίσθημα ανασφάλειας κι εν τέλει απογοήτευσης μας προκάλεσε η απόφαση των αρμοδίων οργάνων του Δήμου Αθηναίων να τοποθετήσουν κάμερες στο 16ο γυμνάσιο, το σχολείο το οποίο γειτνιάζει με το σχολείο μας και συναποτελούν το σχολικό συγκρότημα της Πανόρμου και Λαρίσης. Το ίδιο μάθαμε ότι συνέβη στο 56ο που συστεγάζεται με το 18ο ΔΣ και 40ο νηπιαγωγείο, στην Αχαΐας.
Κι εύλογα διερωτόμαστε, εάν της παραπάνω απόφασης προηγήθηκε η απαιτούμενη από το νόμο συζήτηση-διαβούλευση κι ενημέρωση του Συλλόγου Γονέων του 16ου Γυμνασίου, καθώς και του Συλλόγου Διδασκόντων.
Οι ιθύνοντες μιλούν για απαραίτητη κίνηση για λόγους ασφαλείας από τους ΄εξωσχολικούς΄΄. Εμείς το θεωρούμε ιδιαιτέρως υποκριτικό, όταν την ίδια στιγμή ο αρμόδιος Δήμος δεν διαθέτει τα απαιτούμενα κονδύλια για τις σοβαρές ελλείψεις του σχολείου σε κτιριακό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό, αλλά ξοδεύει χρήματα σε κάμερες.
Πολλώ δε μάλλον, είναι υποκριτικό, γιατί στο θέμα της ασφάλειας του κτηρίου υπάρχουν λύσεις, τις οποίες καταθέτουν κατά καιρούς οι Σύλλογοι Γονέων, όπως να στελεχωθούν τα σχολεία με φύλακες, να εγκατασταθεί επαρκής φωτισμός, να τοποθετηθούν κλειδαριές ασφαλείας, απαραβίαστα παράθυρα και πόρτες, να τοποθετηθεί συναγερμός με αισθητήρες στοχευμένα σε πόρτες και σε παράθυρα που μπορούν να παραβιαστούν κλπ. κλπ. »
Οι Σύλλογοι μας στέκονται απέναντι στην παραπάνω πρακτική του Δήμου.
Οι γονείς και κηδεμόνες όλων των παιδιών δεν θέλουμε σχολεία – φυλακές με κάμερες και παιδιά που προαυλίζονται υπό παρακολούθηση. Οι γονείς και κηδεμόνες όλων των παιδιών δεν θέλουμε τα παιδιά μας να αντιπαθούν και τελικά να αποστρέφονται το σχολείο που τα παρακολουθεί με κάμερες και τους στερεί την πηγαία ελευθερία τους.
Οι ιθύνοντες μιλούν για απαραίτητη κίνηση για λόγους ασφαλείας από τους ΄εξωσχολικούς΄΄. Εμείς το θεωρούμε ιδιαιτέρως υποκριτικό, όταν την ίδια στιγμή ο αρμόδιος Δήμος δεν διαθέτει τα απαιτούμενα κονδύλια για τις σοβαρές ελλείψεις του σχολείου σε κτιριακό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό, αλλά ξοδεύει χρήματα σε κάμερες.
Πολλώ δε μάλλον, είναι υποκριτικό, γιατί στο θέμα της ασφάλειας του κτηρίου υπάρχουν λύσεις, τις οποίες καταθέτουν κατά καιρούς οι Σύλλογοι Γονέων, όπως να στελεχωθούν τα σχολεία με φύλακες, να εγκατασταθεί επαρκής φωτισμός, να τοποθετηθούν κλειδαριές ασφαλείας, απαραβίαστα παράθυρα και πόρτες, να τοποθετηθεί συναγερμός με αισθητήρες στοχευμένα σε πόρτες και σε παράθυρα που μπορούν να παραβιαστούν κλπ. κλπ. »
Οι Σύλλογοι μας στέκονται απέναντι στην παραπάνω πρακτική του Δήμου.
Οι γονείς και κηδεμόνες όλων των παιδιών δεν θέλουμε σχολεία – φυλακές με κάμερες και παιδιά που προαυλίζονται υπό παρακολούθηση. Οι γονείς και κηδεμόνες όλων των παιδιών δεν θέλουμε τα παιδιά μας να αντιπαθούν και τελικά να αποστρέφονται το σχολείο που τα παρακολουθεί με κάμερες και τους στερεί την πηγαία ελευθερία τους.
Ο Σύλλογος μας δηλώνει την κατηγορηματική αντίθεσή του στην τοποθέτηση συστημάτων βιντεοεπιτήρησης στα σχολεία μας, για τους εξής λόγους:
– Ρητά το άρθρ. 204 παρ. 8 εδ. 1 ν. 4610/2019 ορίζει: «Η καταγραφή ήχου ή εικόνας με συστήματα βιντεοεπιτήρησης εγκατεστημένα σε χώρους των δημόσιων σχολικών μονάδων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας των μονάδων αυτών, απαγορεύεται». (Ακόμη και στις περιπτώσεις που κατ’ εξαίρεση ο νόμος επιτρέπει στους αρμόδιους Δήμους την καταγραφή ήχου ή εικόνας στους χώρους των παραπάνω δημόσιων σχολικών μονάδων για λόγους φύλαξης των σχολικών κτιρίων και μόνον, ταυτόχρονα θέτει αυστηρές προϋποθέσεις για την εφαρμογή της εξαίρεσης αυτής (:το σύστημα μπορεί να λειτουργεί μόνο κατά το χρόνο μη λειτουργίας των σχολικών μονάδων, ενώ επιπλέον πρέπει να υπάρχει πλήρης συμμόρφωση με το εν ισχύ νομικό πλαίσιο της προστασίας των προσωπικών δεδομένων (βλ. Γενικό Κανονισμό για την Προστασία Δεδομένων (ΕΕ) 2016/679( ΓΚΠΔ) και ν. 4624/2019))
– Άλλωστε το Σύνταγμά μας κατοχυρώνει ως θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα τόσο το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, άρθρ. 5, όσο και το σεβασμό της ιδιωτικής ζωής , άρθρ.7, καθώς και το δικαίωμα του πολίτη στην προστασία των προσωπικών δεδομένων που το αφορούν, άρθρ. 9Α.
– Περαιτέρω, το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ) ορίζει μεταξύ άλλων ότι «Κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής του ζωής…..», το δε άρθρο 10 ρυθμίζει ως θεμελιώδες ατομικό δικαίωμα την ελευθερία της έκφρασης.
– Η Διεθνής Σύμβαση για τα δικαιώματα του Παιδιού, όπως κυρωμένη ισχύει στη χώρα μας ορίζει ρητά στο άρθρ. 14 παρ. 1: «Τα Συμβαλλόμενα Κράτη σέβονται το δικαίωμα του παιδιού για ελευθερία σκέψης, συνείδησης….». Επιπλέον, ρητά ορίζει στο άρθρο 16: «Κανένα παιδί δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αυθαίρετης ή παράνομης επέμβασης στην ιδιωτική του ζωή, στην οικογένεια του, στην κατοικία του ή στην αλληλογραφία του, ούτε παράνομων προσβολών της τιμής και της υπόληψής του. 2. Το παιδί δικαιούται να προστατεύεται από το νόμο έναντι τέτοιων επεμβάσεων ή προσβολών»
– Το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα, στο άρθρο 13 παρ.1 ρητά ορίζει: «Τα συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα μορφώσεως κάθε προσώπου. Συμφωνούν ότι η μόρφωση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και του αισθήματος της αξιοπρέπειάς της και να ενισχύει το σεβασμό προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες….»
Και ναι μεν υπό αυστηρές προϋποθέσεις και προς αποτροπή άμεσου επικείμενου κινδύνου για εύλογο χρονικό διάστημα μπορεί κατ΄ εξαιρεση να περιοριστεί υπό όρους η προστασία των προσωπικών δεδομένων των πολιτών με την τοποθέτηση συστημάτων βιντεοεπιτήρησης, ωστόσο το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι εάν οι παραπάνω θεμελιώδεις ελευθερίες- ατομικά δικαιώματα και προστασία προσωπικών δεδομένων των παιδιών μας και μαθητών των σχολικών μονάδων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κάμπτονται στο όνομα της «φύλαξης των σχολικών κτηρίων» από τον αρμόδιο Δήμο και με την αιτιολογία της λειτουργίας των καμερών, εκτός ωρών λειτουργίας των σχολείων.
Η απάντηση που έχουν ήδη δώσει τα ελληνικά Ανώτατα Δικαστήρια και οι Ανεξάρτητες Αρχές, που εφαρμόζουν τη σχετική νομοθεσία είναι αρνητική: Ο Άρειος Πάγος έχει κρίνει ότι «η τοποθέτηση καμερών ακόμη και αν δεν λειτουργούν θέτει τους πολίτες υπό έλεγχο και αδικαιολόγητο περιορισμό της ελευθερίας τους, ως εκδήλωσης της ακωλύτου αναπτύξεως της προσωπικότητας τους και τους παρεμποδίζει στην ελεύθερη ανάπτυξη της κοινωνικής δραστηριότητας τους, αφού και μόνο η αίσθησή τους ότι βρίσκονται υπό παρακολούθηση είναι ικανή να επηρεάσει την συμπεριφορά τους» (ΑΠ 163/2020).
