ΕΙΣΑΙ προπονητής. Και πριν καλά καλά τελειώσει το ημίχρονο η ομάδα σου που δίνει ντέρμπι είναι στο 0-10! Μέχρι να τελειώσει το ενενηντάλεπτο και με τον διαιτητή να σφυρίζει πιο νωρίς τη λήξη γιατί βλέπει την κατάντια σου, τρως άλλα δέκα τεμάχια! Τελικό σκορ δηλαδή 0-20!
Την επομένη ημέρα συνεχίζεις να ασκείς το επάγγελμα του προπονητή; Οχι φυσικά. Ξεκινάς διαδικασίες για πάγκο στη… λαϊκή για να πουλάς μαρούλια, απ’ αυτά που πλέον δεν υπάρχουν στη Θεσσαλία!
ΕΙΣΑΙ γιατρός. Και την ώρα του χειρουργείου ξεχνάς κανα δυο ψαλίδια μεσα στον ασθενή και τον στέλνεις από κει που ήρθε. Την επόμενη ημέρα συνεχίζεις να είσαι γιατρός; Οχι βέβαια, πηγαίνεις όχι στη λαϊκή αλλά στη στενή!
ΕΙΣΑΙ οδηγός τρένου και αντί για τον προορισμό τους στέλνεις τους επιβάτες στον Αγιο Πέτρο! Συνεχίζεις να κάνεις τον οδηγό την επόμενη ημέρα; Οχι βέβαια, σε πάνε σηκωτό να κάνεις παρέα τον γιατρό και να τραγουδήσετε μαζί το “αντιλαλούνε οι φυλακές”!
ΚΑΝΤΕ τώρα την ίδια σκέψη για όλα τα γνωστά επαγγέλματα του κόσμου. Θα οδηγηθείτε στην ίδια κατάληξη. Όλα – όλα; Οχι φυσικά. Εξαιρείται ένα: Το επάγγελμα του πολιτικού! Ναι, περί επαγγέλματος πρόκειται και μάλιστα ιδιαιτέρως προσοδοφόρου!
ΕΔΩ και στραβή να σου καθίσει στη βάρδια σου υπάρχουν περιθώρια να τη σκαπουλάρεις! Τα ρίχνεις στους άλλους συναδέλφους “αντιπάλους”, οι άλλοι σε σένα και όλοι μαζί στους από κάτω που διορίσατε και δεν τα χειρίστηκαν τάχα μου όπως έπρεπε! Βλέπε περίπτωση… σταθμάρχη! Αν πάλι στριμωχθείς πολύ από τα γεγονότα, χτυπάς μια παραίτηση και μετακινείσαι εν ευθέτω χρόνο σε άλλο πόστο.
ΠΟΣΕΣ και πόσες περιπτώσεις δεν έχουν καταγραφεί όπου πολιτικοί όλων των κομμάτων που άσκησαν εξουσία παραιτούνται (μερικές φορές… δακρυσμένοι κιόλας!) αναλαμβάνοντας με γενναιότητα τις ευθύνες ως προϊστάμενοι, για ένα άσχημο συμβάν αλλά επανέρχονται σε σύντομο χρονικό διάστημα;
ΜΑΛΙΣΤΑ όσο προχωράμε προς το μέλλον και την… πρόοδο, δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα! Δεν παραιτούνται καν για ν’ αλλάξει λίγο το κλίμα!!!
ΕΔΩ βεβαίως μπορεί κάποιοι να ορθώσουν το γνωστό επιχείρημα: “Μα δεν είναι όλοι ίδιοι και δεν είναι σωστό να τα ισοπεδώνουμε όλα”! Σωστά. Δεν είναι ίδιοι όλοι οι άνθρωποι. Ωστόσο το ζήτημα δεν έχει να κάνει με τα πρόσωπα, αλλά με τη νοοτροπία.
ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ έχει παγιωθεί. Οπότε ακόμη και τα πρόσωπα που μπαίνουν με τις καλύτερες των προθέσεων, ή θα απομονωθούν μη μπορώντας να κάνουν κάτι ουσιαστικό ή αν επιμείνουν θα τους αποβάλλει το… “εργοστάσιο”!
ΤΟ “εργοστάσιο” που δίνει κέρδη ασύλληπτα σε λίγους και ξεπουπουλιάζει τους πολλούς, δεν μασάει από πρόσωπα διότι έχει πολύ καλά και ατελείωτα… καύσιμα για τις “μηχανές του”!ΠΟΙΑ είναι τα καύσιμα;
Μα φυσικά όλοι εμείς που το τροφοδοτούμε με την ανοχή μας, έχοντας αποδεχθεί μοιρολατρικά πως δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα και πως όταν καιγόμαστε ή πλημμυρίζουμε φταεί απλά το κακό το ριζικό μας.
Α, ξέχασα! Και η κλιματική αλλαγή…
Θ.Κ. – “ΣΠΟΝΤΕΣ” ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ
