Έρευνα διέταξε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη σχετικά με την καταστροφή της Θεσσαλίας αλλά και ξεχωριστά για κάθε Νομό και κάθε Δήμο.
Για τον δήμο Καρδίτσας υπόλογος πλέον είναι ο δήμαρχος Βασίλης Τσιάκος ο οποίος βαρύνεται και από την προηγούμενη δίωξη σχετικά με την καταστροφή του Ιανού που κατά ένα περίεργο τρόπο ενώ έχουνε περάσει τρία χρόνια δεν έχει προχωρήσει ώστε να διεξαχθεί η δίκη.
Ο δήμαρχος βρίσκεται πλέον σε απολογία για τα εξής:
Ποιά ακριβώς μέτρα έλαβαν, Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, αρμόδιοι χωρικοί Αντιπεριφερειάρχες Μαγνησίας, Καρδίτσας, Τρικάλων και Λάρισας, θεματικός Αντιπεριφειάρχης κλιματικής κρίσης και πολιτικής προστασίας, Δήμαρχος Βόλου και αρμόδιοι Αντιδήμαρχοι, Δήμαρχος Καρδίτσας και αρμόδιοι Αντιδήμαρχοι, μετά την κακοκαιρία «Ιανός» το 2020, σε επίπεδο πρόληψης, ήτοι εκτέλεσης αντιπλημμυρικών έργων, αλλά και μετά την ακριβή πρόβλεψη της έκτασης του φαινομένου «Daniel» από την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, προκειμένου να αποφευχθούν ή τουλάχιστον να μειωθούν οι επιπτώσεις του και, κυρίως, να προστατευθούν οι ζωές των συμπολιτών τους. Πριν δηλαδή το φαινόμενο, αλλά και κατά τη διάρκεια του φαινομένου, σε επίπεδο συντονισμού των αρμοδίων για την πολιτική προστασία υπηρεσιών τους.
Αν αληθεύουν οι καταγγελίες ότι η Περιφέρεια Θεσσαλίας ή ο Δήμος Καρδίτσας (ή από κοινού) προχώρησαν σε παρέμβαση στο φράγμα του ποταμού Καράμπαλη ή οπουδήποτε αλλού, προκειμένου να προστατεύσουν από την πλημμύρα τον Δήμο Καρδίτσας, αν και γνώριζαν ότι με τον τρόπο αυτό θα πλημμυρίσουν τα χωριά της περιοχής, τα οποία και δεν έσπευσαν προηγουμένως να εκκενώσουν ή ότι σκόπιμα και προκειμένου να μην πλημμυρίσει η πόλη δεν ενισχύθηκαν τα αναχώματα στο πιο πάνω ποτάμι μέσα στον κάμπο, ενώ ενισχύθηκαν τα αναχώματα προς την πλευρά της πόλης της Καρδίτσας, με αποτέλεσμα το ποτάμι να υπερχειλίσει εκεί και να ξεχυθούν τεράστιοι όγκοι νερού, οι οποίοι και πλημμύρισαν τα χωριά του κάμπου.
Αν από τη χρηματοδότηση περίπου 12.500.000 ευρώ που έλαβε ο Δήμος Καρδίτσας για αποκατάσταση ζημιών και αντιπλημμυρικά έργα μετά τον Ιανό, το 60% διατέθηκε για έργα «βιτρίνας» και «αλλότριους σκοπούς» και μόνο τα υπόλοιπα χρήματα δόθηκαν για έργα που σχετίζονταν αποκλειστικά με τις επιπτώσεις του «Ιανού» ή την πρόληψη για ανάλογη απειλή στο μέλλον.
Αν οι ερευνώμενοι προχώρησαν στην κατασκευή έργων βιτρίνας και όχι αποκατάστασης των ζημιών του «Ιανού», σε έργα ασφαλτόστρωσης σε περιοχές που δεν είχαν πληγεί και σε εργολαβίες με τόσο υψηλές εκπτώσεις που εξαρχής προκαλούσαν αμφιβολίες για την ποιότητα και την επάρκεια των έργων, ερευνώντας στην περίπτωση αυτή και τους αναδόχους των σχετικών έργων».
