Για την ισχυρή πιθανότητα ενός «οικονομικού τσουνάμι» που θα σαρώσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον υπόλοιπο κόσμο προειδοποίησε για άλλη μία φορά ο γνωστός συγγραφέας και διακεκριμένος οικονομολόγος James Rickards.
Όπως επισημαίνει, «πιθανώς γνωρίζετε πως ο οίκος Fitch υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής από ΑΑΑ σε ΑΑ+.
Αυτή, πράγματι, ήταν η πιο μεγάλη και πιο σημαντική είδηση την περασμένη εβδομάδα…».
Φυσικά, δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να χαρούμε – και μάλλον είναι απίθανο να έχει αντίκτυπο στις αγορές βραχυπρόθεσμα.
Είναι περισσότερο ένα μακροπρόθεσμο πρόβλημα.
Πέρα όμως από αυτό, αποτελεί ένδειξη πως οι ΗΠΑ έχουν χαράξει μια δημοσιονομική πορεία η οποία δεν είναι βιώσιμη και ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα τη χρεοκοπία, τον υπερπληθωρισμό ή την ύφεση.
Παράλληλα, ένας άλλος σημαντικός οργανισμός αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, η Moody’s, εξέδωσε τις δικές του υποβαθμίσεις, που μπορεί να προμηνύουν μια πολύ πιο άμεση απειλή.
Υποβαθμίστηκε!
Τη Δευτέρα, ο Moody’s μείωσε τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας 10 μικρών και μεσαίων αμερικανικών τραπεζών ενώ έθεσε σε επιτήρηση για πιθανές υποβαθμίσεις έξι μεγάλες τράπεζες, μεταξύ των οποίων οι Bank of New York Mellon, U.S. Bancorp, State Street και Truist Financial.
Επίσης, ο Moody’s υποβάθμισε τις προοπτικές σε αρνητικές 11 μεγάλων τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων των Capital One, Citizens Financial και Fifth Third Bancorp.
Σύμφωνα με τον οίκο, «τα αποτελέσματα του δεύτερου τριμήνου πολλών τραπεζών έδειξαν αυξανόμενες πιέσεις σε ό,τι αφορά την παραγωγή κερδών, που θα μειώσουν την ικανότητα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων να δημιουργούν εσωτερικό κεφάλαιο.
Και όλα αυτά με την ύφεση να είναι προ των πυλών, με τους οικονομολόγους να τη «βλέπουν» να έρχεται το 2024…
Την ίδια στιγμή, η ποιότητα ενεργητικού διαφθείρεται λόγω και των κινδύνων που εγκυμονούν τα χαρτοφυλάκια εμπορικών ακινήτων (CRE)».
Την επόμενη φορά… δεν θα είναι υποθήκες υψηλού κινδύνου
Σύμφωνα με τον Rickards, «όλοι θυμόμαστε την Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση του 2007–2008, η οποία φέρεται να προκλήθηκε από ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια (subprime).
Η πραγματική αιτία ήταν η υπερβολική νομισματική σύσφιξη από τον Ben Bernanke το 2006-07.
Με αυτό το υπόβαθρο, οι ειδικοί εξετάζουν και πάλι τα στεγαστικά δάνεια και τις διογκωμένες αξίες των κατοικιών ως πιθανή πηγή κρίσης.
Αλλά ψάχνουν σε λάθος μέρος.
Από το 2009, οι όροι για τα στεγαστικά δάνεια έχουν αυστηροποιηθεί σημαντικά.
Απαιτείται συνήθως προκαταβολή 20% ή περισσότερο.
Απαιτείται πλήρης τεκμηρίωση (φορολογικές δηλώσεις, W-2, επαληθεύσεις απασχόλησης, ασφάλιση τίτλων κ.λπ.) και συχνά απαιτούνται συνυπογράφοντες».
Ωστόσο, «αυτό δεν εγγυάται ότι δεν θα υπάρξει αθέτηση δανείων.
Σίγουρα θα υπάρξουν λιγότερες αθετήσεις και μεγαλύτερα μαξιλάρια ιδίων κεφαλαίων για την απορρόφηση τυχόν ζημιών.
Για προειδοποιητικά σημάδια αυτή τη φορά, οι επενδυτές θα κάνουν καλά να κοιτάξουν τα εμπορικά ακίνητα, όπως δείχνουν οι υποβαθμίσεις της Moody’s».
