“Μας έφτυσαν και εμείς παριστάνουμε ότι βρέχει!”. Σε αυτή τη φράση συμπυκνώνεται το νόημα της μακροσκελούς δήλωσης που έκανε χθες για την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ Κυριακή ο εξάδελφος του Αλέξη Τσίπρα και επανεκλεγείς βουλευτής Γιώργος Τσίπρας. Μία δήλωση που αν και δεν τον κατονομάζει, βασικό αποδεκτή έχει τον… ξάδελφο ο οποίος όμως την ίδια ώρα έδειχνε αποφασισμένος να παραμείνει γαντζωμένος στην καρέκλα και να μην εγκαταλείψει τίποτα την κομματική αρχηγία. Και όχι μόνο μένει γαντζωμένος στην καρέκλα αλλά και επιβεβαιώνοντας ότι αν και στις εκλογές ο κόσμος τον έφτυσε εκείνος νομίζει ότι απλώς έβρεχε, φόρτωσε όλες τις ευθύνες για την αποτυχία του στα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης που δεν έτρεξαν να τον προσκυνήσουν και να αποδεχτούν πριν ακόμα γίνουν οι εκλογές πότε θα συνεργαστούν μαζί του…
“Οι προοδευτικές δυνάμεις στις οποίες τείναμε το χέρι της συνεργασίας, καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο είχανε μέτωπο σχεδόν αποκλειστικά ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ” είπε και σε άλλο σημείο πρόσθεσε ότι “την ώρα μιας ιστορικής εκλογικής νίκης της δεξιάς, αυτοί πανηγυρίζανε περισσότερο από τους Νεοδημοκράτες για την πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς κοιτάζαμε τη χώρα. Εκείνοι το δικό τους το χωράφι”. Αυτό ήταν το άλλοθι πού βρήκε να επικαλεστεί χωρίς να κάνει την παραμικρή αναφορά στα λάθη του ΣΥΡΙΖΑ και τα δικά του τα προσωπικά, χωρίς να πει καν τη λέξη αυτοκριτική και μιλώντας γενικώς και αορίστως για αλλαγές που πρέπει να γίνουν.
Δεν είναι όμως μόνο ο έρωτας του για την καρέκλα του κομματικού αρχηγού, αφού εξάλλου το μόνο επάγγελμα που ξέρει και αυτός να κάνει είναι του πολιτικού.
Το μεγάλο θέμα που προκύπτει έχει να κάνει με το ύποπτο παιχνίδι του Τσίπρα γενικότερα. Από τη μία πλευρά αυτό που φαίνεται καθαρά πλέον είναι ότι”οδηγεί” τον ΣΥΡΙΖΑ πίσω στο 3%. Ταυτόχρονα μένοντας κολλημένος στην καρέκλα βοηθάει τον Κούλη στα σχέδιά του σε βάρος της πατρίδας και της ελληνικής κοινωνίας. Και τον βοηθάει όχι ως συγκυβέρνηση πια, αλλά με το να είναι από εδώ και πέρα ο Κούλης ανεξέλεγκτος στο γήπεδο, για να ξεπουλήσει όλα τα εθνικά θέματα μετά τις εκλογές χωρίς εμπόδιο, όπως θέλουν οι ξένοι.
Τα σενάρια που υπήρχαν μέχρι πριν από λίγες ημέρες στο συρτάρι ήταν, ανάλογα με το εκλογικό αποτέλεσμα, δύο.
Στην πρώτη περίπτωση που επιβεβαιωνόταν η αρχική τάση ότι η Νέα Δημοκρατία θα υποστεί εκλογική πτώση παραμένοντας όμως πρώτο κόμμα, θα ενεργοποιούνταν είτε το σχέδιο για αποστασίες -όπως είχε αποκαλυφθεί εξάλλου εδώ και αρκετές εβδομάδες- είτε το σχέδιο της συγκυβέρνησης δύο ή τριών κομμάτων, από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δηλαδή.
Το δεύτερο πλάνο είχε να κάνει με την περίπτωση ο Μητσοτάκης πετύχαινε τον εκλογικό του στόχο. Με τα αυτογκόλ του ΣΥΡΙΖΑ -και τελευταίο αυτό με τον Κατρούγκαλο για τις ασφαλιστικές εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών- αλλά και τα γενικότερα εγκληματικά λάθη όλης της προηγούμενης περιόδου, ο Μητσοτάκης βοηθήθηκε αποτελεσματικά για να φανεί μέσα στο πολιτικό τόξο της “κανονικότητας και της συστηματικότητας”, ότι δεν υπάρχει άλλη ισχυρή εναλλακτική λύση. Και βοηθήθηκε είτε σκόπιμα και μεθοδευμένα είτε εκ των πραγμάτων. Σημασία δεν έχει το γιατί, σημασία έχει το αποτέλεσμα.
