«Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο επαναδιαπραγμάτευσης της τελωνειακής ένωσης, χαλάρωσης της πολιτικής βίζας για τους Τούρκους ή ακόμη και ένταξη της Τουρκίας στα έργα φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου», εκτιμά υπουργός σκανδιναβικής χώρας, που επίσης επικαλείται η εφημερίδα.
Ωστόσο, κατά τον αναλυτή Λουίτζι Σκατζιερι, «ακόμα κι αν η αντιπολίτευση κερδίσει την Κυριακή, οι Ευρωπαίοι δεν πρέπει να περιμένουν από την Τουρκία να συμπεριφερθεί όπως πριν», καθώς, όπως παρατηρεί, «η χώρα είναι πλουσιότερη από ό,τι πριν από είκοσι χρόνια και πιο ισχυρή σε στρατιωτικό και διπλωματικό επίπεδο». Κατά τον ίδιον, «η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση ίσως δεν είναι πλέον τόσο σημαντική για την ‘Αγκυρα», ενώ «μια επιτυχημένη Τουρκία εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ πιο εύκολο να φανταστεί κανείς, από ό,τι πριν».
Tην άποψη, ότι οι βουλευτικές και προεδρικές εκλογές της 14ης Μαΐου στην Τουρκία, θα μπορούσαν να βάλουν τέλος σε είκοσι χρόνια εξουσίας αυτού του «διπρόσωπου Σουλτάνου», διατυπώνει από την πλευρά της η Figaro, σημειώνοντας πως οι δυτικοί, αν και έχουν αποφύγει να υποστηρίξουν ανοιχτά τον έναν ή τον άλλον από τους υποψηφίους, ελπίζουν, ότι ο διάδοχός του Ερντογάν θα ανατρέψει την αυταρχική μετατόπιση της χώρας.
Η εφημερίδα θεωρεί το διακύβευμα μεγάλο, θέτοντας τα ακόλουθα ερωτήματα: «Ποιες θα ήταν οι γεωπολιτικές συνέπειες μιας εναλλαγής στην Τουρκία, σε μια εποχή που διαμορφώνεται μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, στην οποία είναι αντιμέτωπες οι φιλελεύθερες δημοκρατίες με το δεσποτικό αντί-μοντέλο, που ενσαρκώνουν η Κίνα και η Ρωσία;
