Οι περισσότεροι για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα θα κάνουν…υπερατλαντικά ταξίδια. Από τα περίπου έξι εκατομμύρια Ομογενών που ζούνε στα ξένα, στις ερχόμενες εκλογές θα ψηφίσουν μόνο 22.816 άτομα όλα κι όλα! Και μάλλον ούτε οι μισοί δεν θα πάνε, παρά την αίτηση που κατέθεσαν, διότι όταν την υπέβαλαν, δεν ήξεραν ότι για να ψηφίσουν θα πρέπει π.χ. να ταξιδέψουν από την Κίνα στην Κορέα και από τη Βενεζουέλα στο Τέξας! Αιτήσεις υποβλήθηκαν από 69 χώρες και στήθηκαν κάλπες μόνο σε 35! Βέβαια δεν είχαν δικαίωμα ψήφου και τα έξι εκατομμύρια απόδημων που προαναφέραμε, αφού ο νόμος είναι εξαιρετικά περιοριστικός. Όμως σίγουρα είχαν –έστω και με αυτό τον πολύ αυστηρό νόμο – δικαίωμα να ψηφίσουν πάνω από 500.000 Έλληνες Ομογενείς που το πολιτικό σύστημα της χώρας (οι τζαμπατζήδες και τα λαμόγια) τους αποκλείουν φοβούμενοι την καταψήφισή τους.
Για παράδειγμα, στη Βρετανία ζουν χονδρικά 10.000 φοιτητές και πάνω από 170.000 Ομογενείς εργαζόμενοι, επιχειρηματίες ή πλέον συνταξιούχοι. Οι 70.000 από αυτούς είναι νέοι μετανάστες και όχι δεύτερης γενεάς και η συντριπτική πλειοψηφία πληρούσε τις προϋποθέσεις για να ψηφίσει. Γιατί ψηφίζει τελικά μόνο το 5%; Οι αιτήσεις ήταν λίγες εξαρχής σε όλο τον κόσμο και ο λόγος δεν ήταν το μακρινό ταξίδι που απαιτείται για εκλογικό κέντρο, διότι κανένας δεν ήξερε εκ των προτέρων ότι ίσως θα χρειαζόταν να πάει σε άλλη πόλη. Στην Αυστραλία, τα προβλήματα ήταν απόρροια μάλλον του νόμου. Εκεί ζουν πάνω από 600.000 Ομογενείς, και όμως θα ψηφίσουν μόλις 177 άτομα! Όπως είπε ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας της Μελβούρνης, Βασίλης Παπαστεργίου, το πρόβλημα των περισσοτέρων ήταν ότι δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι έζησαν την τελευταία 35ετία δύο χρόνια στην Ελλάδα, παρότι οι περισσότεροι πληρούν αυτήν την προϋπόθεση και οι πιο πολλοί πληρώνουν παράλληλα φόρους στην πατρίδα μας, όπως ΕΝΦΙΑ κ.λπ.
Λίγα εκλογικά κέντρα
Στις ΗΠΑ, όπου ζει ουσιαστικά μια μικρή Ελλάδα με πάνω από 3.500.000 πολίτες ελληνικής καταγωγής, εκ των οποίων πολλοί είναι «φρέσκοι» και όχι δεύτερης γενεάς, και θα μπορούσαν κάλλιστα να ψήφιζαν, υποβλήθηκαν μόλις 1.617 αιτήσεις, δηλαδή όσες και στο Βέλγιο! Στη Γερμανία με πάνω από 450.000 Έλληνες, υποβλήθηκαν μόλις 4.400 αιτήσεις! Όλοι οι υπόλοιποι; Τι ήταν αυτό που έκανε μόλις το 1% να ενδιαφερθεί για τις εκλογές;
Όπως είπε ένας 50χρονος Έλληνας μετανάστης «κανείς δεν αποφασίζει εύκολα να διανύσει 150 χιλιόμετρα για να ψηφίσει». Από τη γειτονιά του και τη συντροφιά του, περίπου καμιά σαρανταριά Έλληνες γνώριμοί του και οικείοι ή και μακροσυγγενείς, μόνον εκείνος θα κάνει το ταξίδι. Και αυτό παρότι στη Γερμανία άνοιξαν τα πιο πολλά εκλογικά κέντρα από όσα σε οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο.
Ακόμη και στην Αυστραλία άνοιξαν μόνον δύο, ενώ στη Γερμανία 17. Στο Κονγκό, όπου ζουν 1.200 Έλληνες, όπως είπε ο πρόεδρος της κοινότητάς τους, Γεώργιος Ψαρομάτης, δεν θα ψηφίσει ούτε ένας. Εκεί ο βασικός λόγος δεν είναι – όπως είπε – η αδιαφορία των Ομογενών, αλλά «του κράτους της Ελλάδας».
Στο Τέξας από την Αργεντινή
Στις ΗΠΑ θα λειτουργήσουν τμήματα μόνον σε οκτώ πολιτείες και κάποιος θα πρέπει να «πεταχτεί» αεροπορικώς (και να ξοδευτεί ανάλογα) για να ψηφίσει πολύ μακριά από την έδρα του. Μάλιστα στο Τέξας καλούνται να ψηφίσουν και οι Έλληνες της Αργεντινής, της Χιλής και της Βενεζουέλας!
Στη Βουλγαρία ψηφίζουν οι Βορειοηπειρώτες
Οι Βορειοηπειρώτες καλούνται να πάνε να ψηφίσουν στη Βουλγαρία, όπως και οι Έλληνες που ζουν στη Σερβία. Αίτηση έκαναν μόνον 12 άτομα στην Αλβανία, προφανώς ηλικιωμένα που δεν μπορούσαν να μετακινηθούν στην Ελλάδα. Τόσο δύσκολο ήταν να ανοίξει ένα εκλογικό τμήμα κοντά στα σύνορα της Αλβανίας με την Ελλάδα;
Και δεν είναι μόνο οι Ομογενείς της Αλβανίας, αλλά και της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο, που πρέπει να ταξιδέψουν 180 χλμ. μέχρι το Κάιρο, για να μην αναφερθούμε και στους άτυχους Ομογενείς της Αιθιοπίας οι οποίοι θα πρέπει να διανύσουν… 2.500 χλμ., καθώς και αυτοί στο Κάιρο παραπέμπονται. Στο Κάιρο πρέπει να ταξιδέψουν και όσοι Έλληνες ζουν στο Ισραήλ, στην Ιορδανία και στον Λίβανο!
Στην Κύπρο θα λειτουργήσουν τέσσερα κέντρα. Στην Τουρκία θα λειτουργήσει μόνον ένα κέντρο, στο προξενείο της Κωνσταντινουπόλεως και εκεί θα πρέπει να «πεταχτούν» επίσης όσοι Ομογενείς ζουν στην Αρμενία ή στη Γεωργία, καθώς βεβαίως και όσοι ζουν στην Άγκυρα και στη Σμύρνη. Στην Αυστρία θα υπάρχουν δύο εκλογικά κέντρα. Δύο θα είναι τα εκλογικά κέντρα και στην αχανή Αυστραλία.
Στη Γαλλία θα λειτουργήσουν πέντε εκλογικά κέντρα, εκ των οποίων το ένα στο Στρασβούργο (λόγω Ευρωβουλής). Στη Δανία θα λειτουργήσουν δύο, στην Ελβετία τρία, στην Ολλανδία έξι, στο Λουξεμβούργο ένα, όπως και στη Μάλτα. Στην Ισπανία θα στηθούν δύο εκλογικά κέντρα, ένα στη Μαδρίτη και ένα στη Βαρκελώνη.
Στην Πορτογαλία ένα, στη Λισαβώνα. Στην Ιταλία θα λειτουργήσουν τρία, ένα στη Ρώμη (όπου θα πάνε και από Σικελία), ένα στη Βενετία και ένα
στο Μιλάνο.
Οι Έλληνες της Ισλανδίας θα πάνε Νορβηγία!
Στη Νορβηγία θα λειτουργήσει ένα κέντρο και θεωρητικά θα «πεταχτούν» για να ψηφίσουν εκεί οι Έλληνες… της Ισλανδίας. Στη Λιθουανία, όμως, υποτίθεται ότι θα ταξιδέψουν για να ψηφίσουν και όσοι Ομογενείς ζουν στην Εσθονία, στο Κίεβο αλλά και στη Ρωσία. Εδώ γεννώνται, πάντως, κάποια εύλογα ερωτήματα: είναι δυνατόν να ενδιαφέρθηκαν με αίτηση μόνον 23 Ομογενείς από ολόκληρη τη Ρωσική Ομοσπονδία, όπου ζουν πάνω από 100.000 πολίτες ελληνικής καταγωγής, ή από την Κριμαία; Και αν ναι, γιατί;
Στον υπόλοιπο κόσμο
Στην Ουγγαρία θα λειτουργήσει ένα κέντρο. Εκεί θα ψηφίσουν και όσοι Έλληνες ζουν στην Κροατία, Σλοβενία και Σλοβακία. Στη Βουλγαρία, και συγκεκριμένα στη Σόφια, θα ψηφίσουν όσοι ζουν εκεί, αλλά και όσοι ζουν στην Αλβανία, στα Σκόπια και στη Σερβία.
Στη Σαουδική Αραβία θα λειτουργήσει ένα κέντρο στο Ριάντ, αλλά θα ψηφίσουν εκεί και όσοι Έλληνες ζουν στο Κουβέιτ. Στο εκλογικό κέντρο της Σιγκαπούρης θα ψηφίσουν όσοι Έλληνες ζουν εκεί, αλλά και όσοι ζουν στην… Ινδία, στις Φιλιππίνες και στην Ταϊλάνδη. Στην Κορέα θα λειτουργήσει ένα κέντρο και εκεί υποτίθεται ότι θα πάνε να ψηφίσουν και όσοι ζουν στην Κίνα και στην Ιαπωνία.
