Πλεονάσματα άνω του 2% υπολόγισε η κυβέρνηση στο τετραετές υπεραισιόδοξο Πρόγραμμα Σταθερότητας που κατέθεσε στην ΕΕ
Ολοι γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα κατά τη μεγάλη περιπέτεια της κρίσης χρέους δανείστηκε από τους Ευρωπαίους και γι’ αυτό είναι υποχρεωμένη να βγάζει πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά πολλά χρόνια. Αλλά με την πανδημία που έφερε τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων για τρία ολόκληρα χρόνια και επειδή η ΝΔ δεν θέλει ενόψει εκλογών οι πολίτες να αντιληφθούν σε πόσο ευνοϊκές δημοσιονομικές συνθήκες άσκησε διακυβέρνηση, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ξεχνιέται.
Οι δεσμεύσεις της Ελλάδας προς τους δανειστές πάντως παραμένουν, γι’ αυτό η κυβέρνηση έστειλε στις 29 Απριλίου στις Βρυξέλλες το Πρόγραμμα Σταθερότητας 2023-26, ένα πολυετές σχέδιο που περιγράφει πώς η Ελλάδα από το 2023 θα αφήσει πίσω της τα μεγάλα δημόσια ελλείμματα των χρόνων της πανδημίας και από το 2024 θα επιστρέψει σε μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα άνω του 2% του ΑΕΠ. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει τη συμπίεση των πρωτογενών κρατικών δαπανών μέσω της σφιχτής οικονομικής διαχείρισης και –κατά τη ΝΔ που το συνέταξε– μια μεγάλη ενίσχυση των φορολογικών εσόδων μέσω της ισχυρής ανάπτυξης. Με βάση τους συγκεκριμένους στόχους η δημοσιονομική προσαρμογή θα φτάσει τα 6 δισ. ευρώ το 2026. Υπενθυμίζεται ότι η συμφωνία του 2018 προέβλεπε πλεονάσματα 2,2% του ΑΕΠ ως το 2060.
Το Πρόγραμμα Σταθερότητας που έχει συνταχτεί από το υπουργείο Οικονομικών κατά τις βασικές του κατευθύνσεις δεν διαφέρει πολύ από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2023. Παρ’ όλα αυτά περιλαμβάνει μερικές βελτιώσεις ως προς τα νούμερα του πληθωρισμού και της ανάπτυξης, καθώς το οικονομικό επιτελείο, πατώντας πάνω στην καλύτερη των προσδοκιών ανάπτυξη της τάξης του 5,9% το 2022 και στις ανακοινώσεις της ΕΛΣΤΑΤ για συρρίκνωση του πληθωρισμού τον Μάρτιο στο 4,6%, επέλεξε να υιοθετήσει ένα υπεραισιόδοξο σενάριο. Αυτό υποθέτει ότι ο πληθωρισμός θα τιθασευτεί οριστικά εντός του 2023. Τι ακριβώς προβλέπει όμως για τις προοπτικές και τις κατευθύνσεις της ελληνικής οικονομίας στα επόμενα τέσσερα χρόνια και κατά πόσο είναι ρεαλιστικό;
Πρώτον, κατά τις βασικές του μακροοικονομικές παραδοχές το σενάριο προβλέπει ανάπτυξη 2,3% για το 2023, 3% για καθένα από τα δύο επόμενα χρόνια (2024, 2025) και 2,1% για το 2026. Η ανάπτυξη αυτή θα καταστεί δυνατή χάρη στη δραστική αποκλιμάκωση του πληθωρισμού. Υποτίθεται από το 9,6% του 2022 στο 4,5% το 2023, στο 2,4% το 2024 και στο απολύτως υγιές επίπεδο 2% τα διαδοχικά έτη 2025 και 2026.
Το δημόσιο θα αρχίσει να μειώνει σταδιακά τις δαπάνες του αποσύροντας τα μέτρα στήριξης, με τη μείωση της δημόσιας κατανάλωσης να ξεκινά με -0,4% το 2023, -1,2% το 2024 και -0,3% το 2025. Η ιδιωτική κατανάλωση λόγω της υποτιθέμενης οριστικής υποχώρησης του πληθωρισμού προβλέπεται αυξημένη κατά 1,2% το 2023, 2% το 2024, 2% το 2025 και 1,2% το 2026.
Κατά κύριο λόγο πάντως η ανάπτυξη –που είναι εκ των ων ουκ άνευ για να βγουν τα πλεονάσματα του 2% χωρίς να κοπούν περαιτέρω οι δημόσιες δαπάνες και να επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις της ΝΔ για μεγάλη αύξηση των κρατικών εσόδων από τις αυξημένες εισπράξεις έμμεσων φόρων– προβλέπεται ότι θα έρθει από την αύξηση των επενδύσεων κατά 13,2% το 2023, 9,7% το 2024, 10,7% το 2025 και 7,2% το 2026, χάρη στη σημαντική δεξαμενή κονδυλίων ύψους 14 δισ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης, το ΕΣΠΑ και το Πρόγραμμα Δημόσιων Επενδύσεων.
Σε ό,τι αφορά τα μέτρα στήριξης το Πρόγραμμα Σταθερότητας περιλαμβάνει ένα κονδύλι 1,2% του ΑΕΠ για μέτρα αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης αποκλειστικά για το 2023 και από εκεί και πέρα μόνο το προϋπολογισθέν κόστος της αύξησης των συντάξεων κάθε χρόνο με βάση το ΑΕΠ και τον πληθωρισμό και το εξαγγελθέν από τη ΝΔ νέο μισθολόγιο των δημόσιων υπαλλήλων που θα ισχύσει από 1.1.2024, με αυξήσεις κοντά στα 500 εκατ. ευρώ.
Υπό αυτές τις προϋποθέσεις το πρωτογενές πλεόνασμα θα διαμορφωθεί σε 1,1% για το 2023, θα φτάσει το 2,1% το 2024, το 2,3% το 2025 και το 2,5% το 2026.
