Ο Χατζηδάκης είναι ένας πολιτικός του «θερμοκηπίου». Στην καριέρα του δεν έχει να επιδείξει τίποτα άλλο εκτός από την παρουσία του σε ένα κόμμα. Είναι ένα… γνήσιο παιδί του «κομματικού σωλήνα».
Μετά την αποκάλυψη των επίσημων στοιχείων της ΑΔΑΕ ότι παρακολουθούνταν επί τουλάχιστον οκτώ μήνες η προσωπική και οικογενειακή του ζωή από την πρωθυπουργική ΕΥΠ, ο Χατζηδάκης είχε δύο επιλογές: ή να παραιτηθεί ή να παραμείνει. Επέλεξε το δεύτερο. Και αυτό τελικά θα είναι το αποτύπωμα του Χατζηδάκη στην πολιτική ζωή του τόπου, η ουσία της διαδρομής του. Είναι τελικά και το μόνο που θα μείνει στη μνήμη όλων: ότι έβαλε πάνω από την αξιοπρέπειά του τη λαιμαργία του για την καρέκλα και τα προνόμια της εξουσίας, αρνούμενος να αποδεχθεί μια αλήθεια που θα τον ξεβόλευε και θα τον έθετε εκτός μικροκλίματος Μαξίμου.
Χθες ο Κωστής Χατζηδάκης μίλησε στη Βουλή. Επί οκτώ μήνες τού στερήθηκε κάθε στοιχειώδες δικαίωμα στην ιδιωτικότητα, στην ελευθερία και την αξιοπρέπεια. «Ούτε ένας Ελληνας δεν έχει ενοχληθεί περισσότερο από εμένα από τις υποκλοπές» ανακοίνωσε. Κι έπειτα δεν παραιτήθηκε.
Δεν είπε καν ότι θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη, όπως άλλα θύματα. Ο Χατζηδάκης δήλωσε ότι δεν χρειάζεται, αφού «η Δικαιοσύνη διερευνά ήδη την υπόθεση». Εστω κι αν η Δικαιοσύνη επί τόσους μήνες δεν έχει παρουσιάσει καμία απτή απόδειξη-εύρημα ότι πράγματι διερευνά το σκάνδαλο. Για να καταλήξει ότι «είμαι απολύτως πεπεισμένος πως ο πρωθυπουργός δεν έχει προσωπικά καμία σχέση με αυτή την υπόθεση».
Είναι άεργος. Δεν έχει κολλήσει ούτε ένα ένσημο στη ζωή του, οπότε αν χάσει και την καρέκλα τώρα τι θα απογίνει; Οπότε δεν είναι θέμα ξεφτίλας, είναι θέμα επιβίωσης.