Ο κ. Οικονόμου αποτελεί, ως γνωστόν, πολιτικό «παιδί» της κ. Μπακογιάννη, αφού θήτευσε και στο θνησιγενές κόμμα της, τη Δημοκρατική Συμμαχία, έως το 2012 ως εκπρόσωπος Τύπου. Ομως, πλέον ο κ. Οικονόμου έχει κάπως μετατοπιστεί στην «άλλη όχθη» από τότε που ορίστηκε κυβερνητικός εκπρόσωπος από τον Κ. Μητσοτάκη. Χωρίς να είναι γνωστό τι ακριβώς συζητούσαν και σε ποιο βαθμό επεκτάθηκε η αλληλοενημέρωσή τους, το ραντεβού των δυο έχει από μόνο τη σημειολογία του, καθώς γίνεται σε μια φάση που στο παρασκήνιο λέγεται -τουλάχιστον- ότι η πρώην υπουργός εκφράζει πολλές ενστάσεις και διαφωνίες για τους χειρισμούς που έχουν γίνει από το Μέγαρο Μαξίμου, με αποτέλεσμα αυτήν τη στιγμή τα περισσότερα και πιο έντονα «φίλια» πυρά να τα δέχεται η κυβέρνηση από τα μέσα του ομίλου Μαρινάκη.
Κατά πόσον είναι ειλικρινείς σε αυτές τις αγωνίες της η κ. Μπακογιάννη παραμένει και αυτό άγνωστο. Από την άλλη πλευρά, η αποσταθεροποίηση και η αβεβαιότητα που αναπτύσσονται στο κεντρικό κυβερνητικό σύστημα ενισχύουν τον δικό της ρόλο ακόμη και στο περιβάλλον των λεπτών ενδοοικογενειακών ισορροπιών, ενώ την επαναφέρει στο προσκήνιο των διεργασιών εν όψει των εκλογών, αλλά κυρίως για την επόμενη ημέρα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, με την αυξημένη εμπειρία που έχει συσσωρεύσει μπορεί να καταλαβαίνει καλύτερα από κάθε άλλον -όπως υποστηρίζουν αρκετοί- ότι όλα αυτά που έχουν ξεσπάσει δεν αποτελούν μια συνηθισμένη κρίση, αλλά ενέχουν ακόμη και «υπαρξιακούς» κινδύνους συνολικά για τη «δυναστεία Μητσοτάκη».
Οι υποθέσεις των υποκλοπών αρχικά και του βουλευτή Πάτση στη συνέχεια έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό κοκτέιλ, οι επιπτώσεις του οποίου ήδη έχουν προκαλέσει τεράστια ζημιά στην κυβερνητική εικόνα, όπως μαρτυρούν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι οποίες μάλιστα φαίνεται ότι επιδέχονται ολοένα και λιγότερο εξωραϊσμό. Αλλωστε,
καθώς πλησιάζουν και οι εκλογές, ακόμη και οι συστημικές εταιρίες μετρήσεων επηρεάζονται αναγκαστικά από το ένστικτο της δικής τους αυτοσυντήρησης. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι αυτές οι δύο υποθέσεις είναι -όχι μόνο σε επικοινωνιακό επίπεδο- και συγκοινωνούντα δοχεία, αν ληφθεί υπόψη, εκτός από τη χρονοσειρά των γεγονότων, ποιοι υπήρξαν οι πρωταγωνιστές στο σκάνδαλο των υποκλοπών και με ποιους είχε προνομιακές σχέσεις, μακριά και από τα φώτα της δημοσιότητας, ο ανεξάρτητος πλέον βουλευτής Γρεβενών.
Το σίγουρο είναι ότι -εν μέσω όλων των άλλων εκρηκτικών προβλημάτων, με την ακρίβεια, την ενεργειακή κρίση και τα αστεία επικοινωνιακά σόου του Αδ. Γεωργιάδη με το «καλάθι του νοικοκυριού»– το σκάνδαλο Πάτση ήρθε να παίξει καταλυτικό ρόλο στην περαιτέρω
αποδόμηση ακόμη και του ίδιου του πρωθυπουργικού προφίλ.
